SMT? Odpowiednio przygotowany Pick & Place przyspieszy montaż.

Od czego zacząć? Od Fiduciali!

Fiducial to nic innego jak element referencyjny dla maszyny. Umieszczane w warstwie miedzi mają formę kwadratów, okręgów czy krzyży. Dobrze jest je umieścić w formatce przygotowując projekt.
Jeden z nich, umieszczony najlepiej w lewym dolnym rogu, będzie punktem zerowym o współrzędnych X=0,00 ; Y=0,00. Poniżej widok przykładowej formatki.



Drugi fiducial powinien być umieszczony po przekątnej. Maszyna ustalając przekątną zbazuje położenie całej formatki i oszacuje w których miejscach będą komponenty. Więc im dalej drugi punkt tym dokładniejsze zbazowanie formatki.

Proszę zwrócić uwagę na marginesy montażowe formatki. Dzięki nim jest miejsce na „chwyt” płytki w transporcie taśmowym maszyny. Daje to także pewien odstęp między klampingiem a padami elementów SMT.


Współrzędne

Zatem względem zerowego punktu referencyjnego rezystory R1, R2 itd. będą miały następujące współrzędne:
R1 { x= -1,12mm , y= 3,42mm } (proszę zwrócić uwagę, że elementy na lewo od punktu zerowego będą miały wartości ujemne)
R2 { x= -1,12mm , y= 5,10mm }
R3 { x= -1,12mm , y= 6,75mm }
Q1 { x= 1,02mm , y= 11,24mm }


Kąt obrotu

Definicja kąta obrotu jest zdefiniowana przez producenta maszyny montażowej.
Dla maszyny JUKI 2060E wygląda to następująco:




Format pliku P&P

A zatem jak powinien wyglądać plik P&P?
Dla przykładu powyżej wyglądałby następująco:

Oczywiście w przypadku rezystorów lub kondensatorów ceramicznych kąt może być 0 lub 180 gdyż w ich przypadku polaryzacja nie ma znaczenia.

Plik należy przygotować w pliku Excel.


P&P dla elementów na dolnej stronie

Jeżeli elementy SMT występują także na drugiej stronie (załóżmy BOTTOM) wtedy należy przygotować drugi plik P&P. Oczywiście formatkę musimy odwrócić w programie „do góry nogami” tak jak będzie to miało miejsce w maszynie. Dopiero teraz po ustaleniu referencyjnego punktu zerowego na dolnej stronie (oczywiście jeżeli jest) przystępujemy do generowania współrzędnych.